FOSTERING A VIBRANT RENEWAL OF JUDAISM IN POLAND
You’re probably familiar with the expression “a way to a man’s heart is through his stomach.” That was told to young women of bygone generations to encourage them to learn how to cook well so that they could “catch” a man. Well, Rebbe Nachman of Breslov teaches, the same is true of coming close to God – The way to your neshamah (soul) is through your stomach as well, through the feeling you feel in both, your soul and your stomach.
Prawdopodobnie znasz powiedzenie „droga do serca mężczyzny prowadzi przez żołądek”. Mówiono tak młodym kobietom z minionych pokoleń, aby zachęcić je do nauki dobrego gotowania, dzięki czemu mogłyby „złapać” mężczyznę. Cóż, Rebbe Nachman z Bracławia uczy, że to samo dotyczy zbliżania się do Boga. Droga do twojej neszamy (duszy) prowadzi przez żołądek, poprzez uczucie, które poczujesz zarówno w duszy, jak i ostatecznie w swoich ‘kiszkach’.[…]
First, let me start with a little introduction. We live in times of war, terrible war. Our brothers and sisters in our homeland, Israel, experience it and are scared everyday. I will think of them and pray for them today, which I encourage or don’t actually need to encourage you. But the topic of this drasha won’t be related to the situation in Israel. Yom Kippur is a holiday of introspection. We look inside us, to do the final analysis of our transgressions, our wrongdoings, our moral condition and generally the time of self-assessment. It’s not about what’s going on in the world, it’s about what’s going on inside us. For this exact reason we fast – we don’t eat, we don’t drink, we don’t have marital relations, we don’t even wash (except for health and some rabbinic authorities allow – for hygienic reasons). It is all meant to strengthen our spiritual, internal self against our physical self, to weaken the physical self, which is often stronger than the spiritual one[…]
Pozwólcie, że zacznę od małego wprowadzenia. Żyjemy w czasach wojny, strasznej wojny. Nasi bracia i siostry w naszej ojczyźnie, Izraelu, doświadczają jej są przerażeni każdego dnia. Będę o nich myślał i modlił się za nich dzisiaj, do czego was zachęcam. Ale temat tej draszy nie będzie związany z sytuacją w Izraelu. Jom Kipur to święto introspekcji. Zaglądamy do środka siebie, aby dokonać ostatecznej analizy naszych wykroczeń, naszych złych uczynków, naszego stanu moralnego i ogólnie oceny samych siebie. Nie chodzi tu o to, co dzieje się na świecie, ale o to, co dzieje się w nas. Właśnie z tego powodu pościmy – nie jemy, nie pijemy, powstrzymujemy się od stosunków małżeńskich, nawet się nie myjemy (poza kwestiami zdrowotnymi, a niektóre autorytety rabinackie na to pozwalają na mycie się ze względów higienicznych). Wszystko to ma na celu wzmocnienie naszego duchowego, wewnętrznego ja przeciwko naszemu fizycznemu[…]
Tora tak naprawdę nie jest metafizyczna. Owszem, wspomina o Bogu bardzo często, ale nie mówi zbyt wiele na temat Boskiej natury (poza kilkoma fragmentami tu i ówdzie). Metafizyka nie jest czymś, na czym Tora się skupia. Jej główny nacisk jest praktyczny – aby dać nam kodeks moralny i rytualny, który poprowadzi nas ścieżką sprawiedliwości i świętości. Wszystko, co właśnie powiedziałem, ma jasny wyraz w naszej paragrafie Tory na ten tydzień:[…]
The Torah is actually not metaphysical. Yes, She mentions God very often but does not elaborate much about the Divine nature (except a few passages here and there). Metaphysics is not something the Torah is focused on. Her main focus is practical – to give us a moral and ritual code that will guide us on the path of righteousness and holiness. All of what I just said has a clear expression in our Torah portion for this week:[…]
