Refleksja nad paraszą Wajachel 5785

W paraszy na ten tydzień widzimy kulminację tygodni starannych instrukcji dotyczących budowy Miszkanu. W poprzednich trzech paraszach dowiedzieliśmy się, co mamy robić i jak to robić, co wykorzystywać, a także jakie konkretne specyfikacje stosować w każdej z sekcji Tabernakulum. Teraz, gdy czytamy Paraszę Wajachel (a w przyszłym tygodniu Pekudei, które często czytamy razem), nadszedł czas na działanie. Plany są bezużyteczne, jeśli nie zostaną wdrożone. Tora przedstawia nam szczegółowy opis tego, jak owe plany zostały wdrożone — bowiem judaizm ostatecznie zawsze dotyczy działania.

Refleksja nad paraszą Bo

Istnieje opowieść talmudyczna o rabinie, który podróżował do obcego miasta i zapytał małego chłopca, jaka jest najlepsza droga do wejścia do tego miasta.

„Która droga prowadzi do miasta?” zapytał rabina Jehoszua ben Chananja młodzieńca siedzącego na skrzyżowaniu. „To jest krótsza droga”, odpowiedział chłopiec, wskazując na jedną drogę, „ale jest dłuższa. Druga droga jest dłuższa, ale krótsza”. Rabin Jehoszua zdecydował się wybrać pierwszą drogę, którą opisano jako krótszą, ale gdy zbliżył się do miasta, odkrył, że dostęp do niej blokują ogrody i sady. Wrócił na skrzyżowanie i zakwestionował swojego młodego przewodnika za sugerowanie krótszej drogi, która okazała się niewłaściwa. „Ale powiedziałem ci”, odpowiedział chłopiec, „że chociaż jest krótsza w odległości, to jest dłuższa w dotarciu do celu”. (Eruwin 53b)

Myśli o paraszy Waera 5785

Przygotuj się na suchą, filozoficzną myśl.

O czym była historia wyjścia z Ziemi Egiptu? Z pewnością o opuszczeniu bytu politycznego, imperium z skorumpowanym systemem politycznym, który służył swoim elitom. To jest społeczny i polityczny aspekt całego procesu wyzwolenia Narodu Żydowskiego…

Refleksja nad paraszą Szemot 5785

Dlaczego my (tj. nasi przodkowie) osiedliliśmy się w Egipcie?

Z powodu klęski żywiołowej – w ziemi Kanaan panowała susza i głód, które zmusiły Jakuba i jego rodzinę do udania się do Egiptu. Dzięki Bogu jeden z naszych braci – Józef – już tam był, co niezmiernie p Wiemy, że trafił tam z powodu nikczemnych czynów, ale Bóg wykorzystał te czyny i zamienił je w nasze błogosławieństwo. To jedna z Jego mocy – zamienić niegodziwy czyn w coś dobrego. Ale nigdy nie powinniśmy prowokować Boga do użycia tej mocy. Dlaczego my (tj. to, co zmusiło przodków do tego, że) opuściliśmy Egipt?