Refleksje i spostrzeżenia na Rosz Haszana

Pięknym i nieodłącznym celem religii jest pomaganie nam w zyskiwaniu kontroli i pokierowanie nami w organizowaniu tego, co irracjonalne w obrębie zarówno naszej rzeczywistości duchowej jak i praktycznej. Dobrym przykładem są poglądy Majmonidesa na ofiary zwierzęce, których dokonywali starożytni Izraelici w Świątyni.[…]

Refleksja nad paraszą Nicawim-Wajelech

Ludzie są istotami religijnymi. Oznacza to, że mamy naturalną skłonność do tworzenia religii albo czegoś, co zajmuje się od strony metafizycznej  problematyczną tajemnicą ludzkiej egzystencji. Za każdym razem, kiedy ludzie chcą się pozbyć religii, coś innego wypełnia tę lukę i staje się nową religią. Tą nową religią jest zwykle jakaś ideologia polityczna, zideologizowana nauka albo przypadkowy nurt filozoficzny, który był akurat popularny w owym czasie.[…]

Refleksja nad paraszą Ki Teicei

Istoty ludzkie są bardziej skłonne zaprzątać sobie głowę negatywnymi aspektami swojej egzystencji, mają też skłonność do rozmyślania w większym stopniu nad nieprzyjemnymi wydarzeniami. Ogólnie nie możemy zbyt wiele z tym zrobić: właśnie w taki sposób wyewoluowały nasze mózgi na przestrzeni milionów lat ewolucji – ten mechanizm[…]

Refleksja nad paraszą Szoftim

Czy możliwe jest całkowite wyeliminowanie przestępczości z naszych społeczeństw? A może da się wyeliminować tylko jeden rodzaj przestępstw, powiedzmy te najgorsze – morderstwa? Prawdopodobnie jest to możliwe. Można na przykład zamknąć wszystkich ludzi w oddzielnych celach więziennych. Skonstruujmy nasze społeczeństwa w taki sposób. Wymagałoby to istnienia trzech kast społecznych:[…]

Refleksja nad paraszą Ree

Skąd możemy wiedzieć, czy ci, których uważamy za niegodziwych, są naprawdę niegodziwi? Aleksander Sołżenicyn powiedział, że nie ma na świecie żadnej absolutnie złej osoby ani nikogo, kto byłby absolutnie dobry (parafrazując jego słynne powiedzenie, które cytowałem w mojej draszy kilka tygodni temu). Podobnie, wielki kabalista rabi Izaak Luria nauczał, że każde stworzenie posiada „iskrę” bożej energii, która stanowi jego istotę i duszę.[…]

Warszawa, 7 sierpnia 2020 – W przypadku każdego fragmentu Tory mamy dwie strony medalu: to, co się mówi oraz to, czego się nie mówi. Do tego trzeba dodać kontekst, w jakim coś jest mówione oraz pytanie o to, co MOGŁO było zostać powiedziane zamiast tego, a potem, oczywiście, w grę wchodzą również nasze własne indywidualne i wspólnotowe reakcje na to, co się mówi i jak się do tego odnosimy, czy i w jaki sposób to akceptujemy bądź rozumiemy. Czy jesteśmy w stanie zaakceptować dany fragment jako będący w jakiś sposób Słowem Żywego Boga?[…]