FOSTERING A VIBRANT RENEWAL OF JUDAISM IN POLAND
Lech Lecha – God speaks to Abram, commanding him, “Go from your land, from your birthplace and from your father’s house, to the land which I will show you.” Then God promises him that he will be made into a great nation. Abram and his wife, Sarai, accompanied by his nephew Lot, journey to the land of Canaan. But a famine forces him to depart for Egypt, where his beautiful Sarai is taken to Pharaoh’s palace[…]
Lech Lecha – w naszej paraszy Bóg przemawia do Abrama, nakazując mu: „Wyjdź z twojej ziemi, z miejsca urodzenia i z domu twojego ojca, do ziemi, którą ci ukażę”. Następnie Bóg obiecuje mu, że będzie ojcem narodów.. Abram i jego żona Saraj w towarzystwie swego siostrzeńca Lota udają się do ziemi Kanaan. Jednak głód, który zapanował w tej ziemi zmusza go do wyjazdu do Egiptu, gdzie jego piękna Saraj zostaje zabrana do pałacu faraona; Abram unika[…]
Why do we read the Book of Kohelet, the most ‘existentialist’ book of the Hebrew Bible, on Sukkot – the most joyous among the Jewish holidays? It seems to contradict the spirit of Sukkot! Did the rabbis want to put limits on our joy and happiness? Were they afraid that we might have become too happy? That’s exactly one of the (many) answers! Rabbi Azaryah Figo (1579-1647) in his Binah L’itim (published in Venice in 1648) connects the[…]
Dlaczego czytamy Księgę Koheleta, najbardziej “egzystencjalistyczną” księgę Biblii hebrajskiej, w Sukkot – w najradośniejsze ze świąt żydowskich? Cz nie wydaje się to sprzeczne z duchem tego święta? Czyżby rabini chcieli ograniczyć naszą radość i szczęście? Czy obawiali się, że możemy stać się zbyt szczęśliwi? Taka jest dokładnie jedna z (wielu) odpowiedzi! Rabin Azaryah Figo (1579-1647) w swoim Binah L’itim (opublikowanym w Wenecji w 1648 r.) łączy lekturę Kohelet z radością Sukkot:[…]
How much control did we have over the world when we were children? Very little. The whole process of growing up, learning and so called socialization is about gaining control over our own behavior and the close environment that surrounds us. Over time we gain more and more control over ourselves and our close environment; this makes us able to create small worlds of our own, like our own family, our own business or any kind of structure, like an organization or a religious community. In this way we change the world and participate in the process of its creation.[…]
Ile kontroli mieliśmy nad światem, gdy byliśmy dziećmi? Niewiele. Cały proces dorastania, uczenia się i tzw. socjalizacji polega na przejmowaniu kontroli nad własnym zachowaniem i bliskim otoczeniem. Z biegiem czasu zyskujemy coraz większą kontrolę nad samym sobą i swoim bliskim otoczeniem; dzięki temu jesteśmy w stanie tworzyć własne małe światy, takie jak nasza własna rodzina, własny biznes lub jakiekolwiek struktury, taka jak organizacja lub wspólnota religijna. W ten sposób zmieniamy świat i uczestniczymy w procesie jego tworzenia.[…]
